Een slap lijf dat heel sterk is
17 okt. om 09:00 door Marije Jelsma
Het is 13 oktober en ik lig op het strand. Bizar, voor deze tijd van het jaar. Het is waarschijnlijk de laatste mooie dag van het jaar. Het strand is m’n lievelingsplek. Luisteren naar de golven, zand tussen m’n tenen en met een corrigerend badpak onder m’n streepjesjurk is m’n buik best plat… M’n zoon roept, hij wil gaan zwemmen. Ik twijfel.
Sinds de cold-challenge van Verie douche ik koud af. Na al die koude douches vind ik het 18 graden warme zeewater geen probleem. En toch twijfel ik. Het afgelopen jaar heb ik niet gesport. Ik had een hernia en stond even stil. Dat is mijn lijf, dat toch al niet zo strak was, niet ten goede gekomen. Nee, dat vind ik niet mooi en het maakt me ook onzeker.
Maar, mijn lichaam is sterk. En daar ben ik trots op. Het heeft twee keer een pretty nasty hepatites overleefd. Waarbij ik na vier weken hoge koorts en een shut-down lever bijna het loodje legde. Na een jaar revalideren steeg mijn gewicht weer van 42 naar een normale 60 kilo. Het heeft teveel bloedverlies en een shock overleefd na mijn eerste bevalling. Ik ben een paar keer bijna doodgegaan, maar ik ben er nog. En still going very strong. Het heeft twee prachtige kindjes op de wereld gezet. Het heeft een hernia zelf genezen en is hersteld van een chronisch vermoeidheidssyndroom,. Het zorgt ervoor dat ik nu elke dag kan doen wat ik wil doen. Dat ik me goed, gezond en energiek voel.
Mijn lijf is nu misschien niet helemaal strak en toont de zorgen, angst en het stilstaan van het afgelopen jaar. Maar, ik ben klaar met die onzekerheid. Wat kunnen wij vrouwen toch onnodig hard voor onszelf zijn. Mijn lichaam is supersterk en ik mag het best wat meer credits geven. Mijn lichaam heeft dit maar mooi gefixt en houdt me op de been. Hoe cool is dat? Dit ben ik. Ik accepteer m’n lijf, mezelf. Voor nu; het is misschien wel de laatste mooie dag van het jaar. Ik ga zwemmen. En sporten, vanaf morgen, dan lig ik volgend jaar wel afgetraind op dat strand ;).
Dit blog is geschreven door Marije Jelsma.
Mijn lijf is nu misschien niet helemaal strak en het toont de zorgen, angst en stilstaan van het afgelopen jaar. Maar het is wel supersterk.