Het is de schuld van de maan, het collectief of je buurvrouw. Toch?
22 jun. om 06:30 door Janneke Robers
‘Ik voel me depri / moedeloos / boos/ verdrietig [… vul maar in…].’ "Dat ligt niet aan jou hoor, maar aan de maan." Of de stand van de planeten. Of het universum wil je iets duidelijk maken. Of, het is niet jouw energie maar je pikt iets van iemand anders op...
OH MY…….!!!
Als je, het als ik, veel met spirituele mensen omgaat, zullen deze uitspraken je bekend voorkomen. Te pas en zeker te onpas krijgt iets of iemand de schuld van onze staat van zijn. Ik ben er helemaal klaar mee. (Maar, misschien is dat ook wel de schuld van de maan ;-).
Het zijn je eigen gevoelens, ervaringen en energie.
Laten we vanaf nu allemaal eigenaarschap nemen over onze eigen gevoelens, ervaringen en energie. Want, dat is het namelijk; van onszelf.
Word je moe als je in een grote groep bent? Wellicht is het tijd om in je eigen lijf te landen, in plaats van je zorgen te maken over de gevoelens van anderen en of je die mogelijk oppikt. Voel je je boos, of ervaar je angst? Misschien kun je je ervaringen rond grensoverschrijding eens onderzoeken, in plaats van je bezig te houden met de collectieve pijn die alle vrouwen zouden ervaren.
Eigenaarschap nemen is sexy.
Heling van het grotere begint altijd bij de heling van het kleine. Bij onszelf! In ons eigen lijf, hier en nu.
Voor de duidelijkheid: ik geloof zeker dat alles verbonden is. Dat intergenerationele trauma-overdracht mogelijk is, in energie, het universum en ik geloof ook dat de wereld nu heel snel aan het veranderen is.
Maar dit geloof ik ook: eigenaarschap nemen is sexy! Het is aan jou om de maan niet langer de schuld te geven en te gaan staan voor wie jij bent, wat je voelt en ervaart. Juist daarom ben ik zo vreselijk trots op mijn Voluit Vrouw-zijn vrouwen. Een jaar na hun start zie ik zoveel verandering in hoe ze omgaan met onverwachte gebeurtenissen in hun levens.
Als een arbeidscontract plotseling niet verlengd wordt en ze stevig geaard wil zijn.
Als ze zich wil verbinden met familie op momenten van rouw. Ze claimt dan haar ervaring, gevoelens én reactie daarop als iets eigens.
Ze kiest welke Voluit Vrouw-zijn oefening haar hierbij het best kan ondersteunen, hervindt haar eigen wijsheid en onderneemt actie vanuit liefdevolle verbinding. De kunst van het vrouw-zijn is jouw kunst. Niet de kunst van de maan, het collectief of de buurvrouw. Dus. Neem eigenaarschap over dat waar je invloed op hebt en laat de rest lekker bij die ander.
Dit artikel is geschreven door Janneke Robers.