Ik emigreerde voor de liefde.

Op nieuwjaarsdag stelde mij vriendin voor om in een restaurant te gaan eten, omdat een vriend van haar daar ook zou zijn. Shoot. Nu komt er een kerel bij, dacht ik. Daar gaat ons ons girls-weekend.

Bij de voordeur keek hij me met grote ogen aan. En ik keek naar hem. We aten samen en besloten de volgende dag met z’n drieën een tour te gaan doen om Berlijn te ontdekken. De hele dag hoopte ik dat hij me zou aanspreken. Maar, verlegen als hij was deed hij het niet. Toch voelde ik de hele dag die spanning in de lucht. Ik besloot dat ik dan maar zelf het initiatief moest nemen. In een restaurant ging ik brutaal naast hem zitten. Na een aantal cocktails konden en wilden we er allebei niet meer omheen. Het was aan!

Surprise

Mijn vriendin had het allemaal vanaf een afstandje aanschouwd. Ze zag hoe het klikte tussen ons en wist dat er iets moest gebeuren. Ze boekte een vliegticket naar zijn woonplaats, Londen, met vertrek over drie weken. Ze zei dat we samen zouden gaan. Maar, op Schiphol kwam zij niet opdagen! Met knikkende knieën en het zweet in m’n bilnaad reisde ik alleen naar Londen. Naar zijn huis. We hadden een heerlijk weekend. Smoorverliefd vloog ik weer terug naar huis.

Emigreren

Twee jaar lang reisde ik op en neer van Groningen naar Londen. Keer op keer vroeg mijn vriend of ik bij hem wilde komen wonen. Maar, ik durfde de stap niet te zetten. Bang om alles wat ik had opgebouwd na mijn burn-out weer te verliezen. Dat veranderde na onze vakantie op Santorini. Ik was weer thuis, alleen, en ik miste hem zo enorm! Dat was voor mij hét teken. Dit is hem, dit is de ware en ik wil geen dag meer zonder hem leven. Ik heb hem gebeld en gevraagd of ik alsjeblieft bij hem mocht komen wonen. Inmiddels woon ik in Engeland en ben ik getrouwd met mijn grote liefde.

Dit artikel is geschreven door Marije Jelsma met Kim Buining.
Kim is online community strateeg. Meer informatie over haar vind je hier.

Hij keek me met grote ogen aan. En ik keek naar hem.