Zo stop je met emotie-eten.

"Grote" vragen, maar wel heel belangrijk als je je relatie met eten en jezelf wilt veranderen. Het gaat namelijk nooit alleen om dat eten...

Het gaat om het belang dat jij aan eten hecht. Om de rol die jij eten laat spelen in je leven. Het eten heeft een functie gekregen in je leven, die de oorspronkelijke functie van energiebron overstijgt. Wat voor functie heeft eten in jouw leven? Troost het je in moeilijke tijden? Biedt het ontspanning na een hectische dag? Is het een beloning na zware inspanning? Of gebruik je het om even niets te voelen, wanneer de emoties te hoog oplopen?

Zou er dan misschien ook een andere manier kunnen zijn om jezelf te troosten, als je dat nodig hebt? Kun je ergens anders ontspanning in vinden? Kun je jezelf met iets anders belonen? Of kun je de gedachte dat je een beloning nodig hebt, wellicht helemaal loslaten? Zou je misschien je gevoelens en gedachten kunnen accepteren voor wat ze zijn, in plaats van ze weg te willen stoppen?

Om toe te werken naar een gezonde en effectieve relatie met eten, zul je deze onderwerpen moeten onderzoeken en op zoek moeten gaan naar de antwoorden in jezelf. Alleen jij weet waar jij echt behoefte aan hebt. Alleen jij weet wat je mist. En alleen jij kunt daar iets aan doen.

Dus pak pen en papier en beantwoord voor jezelf de volgende vragen:

• Welke rol speelt eten in jouw leven? Waar “gebruik” je het voor?
• Wat mis je in je leven? Waar heb je behoefte aan?
• Welke eerste kleine stap kun je nemen om daar iets aan te doen?

Als je eten gebruikt als troost, dan mis je die troost en geborgenheid waarschijnlijk in je dagelijks leven. Wie of wat zou jou kunnen troosten wanneer je dat nodig hebt? Je partner? Een vriendin? Je huisdier? Of misschien kun je jezelf wel leren troosten door jezelf letterlijk en figuurlijk te omarmen, lief te zijn voor jezelf en met compassie naar jezelf en je situatie te leren kijken. De eerste kleine stap is dan misschien om eens op te schrijven welke woorden je nodig hebt als je getroost wilt worden.

Als je eten gebruikt als beloning, dan mis je die beloning en waardering ongetwijfeld in je dagelijks leven. Welke beloning of waardering mis je? Waardering voor wat je elke dag doet in het huishouden, op je werk, voor je kinderen, als mantelzorger of als partner? Op welke manier zou je die waardering wel voelen? Doordat iemand het hardop zegt? Je ervoor betaald wordt? Of je af en toe een bosje bloemen krijgt? Hoe zou die waardering eruit zien? En van wie wil je die waardering ontvangen? De eerste kleine stap is dan misschien eens op te schrijven welke waardering je mist en van wie je die waardering zou willen ontvangen.

Als je eten gebruikt om je negatieve emoties en gedachten niet te hoeven voelen, dan is het goed jezelf af te vragen waarom die emoties en gedachten er niet mogen zijn. Waarom wil je ze niet voelen? Mis je het vertrouwen dat je ermee om kunt gaan? Of mis je de kracht om ermee te kunnen dealen? Wat heb je nodig om je negatieve emoties en gedachten er gewoon te laten zijn? En wie of wat zou je daarbij kunnen helpen? Je partner? Een vriendin? Je huisdier? Of kun je ook in deze situatie leren om er voor jezelf te zijn. De eerste kleine stap is dan misschien om eerst eens op te schrijven waar je nou eigenlijk zo bang voor bent, om vervolgens op te schrijven hoe je met die angst af kunt rekenen.

Er is helaas geen quick-fix voor emotie eten. Maar wanneer je met bovenstaande vragen aan de slag gaat, zul je merken dat er ruimte komt voor verandering en dat de mogelijkheid ontstaat om op een andere manier om te gaan met dat wat er in je leven speelt.

Waar verlang je naar? Wat heb je nodig? Het gaat nooit alleen om dat eten…