Lief zijn voor jezelf: zo stel je grenzen.

Van huis uit heb ik dit niet meegekregen. Opkomen voor jezelf, van jezelf houden, je grenzen aangeven.. het kwam bij ons thuis niet voor. Ik zag alleen maar volwassenen die hun tijd en emotionele staat niet respecteerden en steeds over hun grenzen heen gingen. Ik heb geleerd om hard te werken. Ongeacht wat dat met mij deed. Ik kreeg daardoor al heel vroeg te maken met paniekaanvallen en een burn-out. Ik had gewoon geen idee hoe ik om moest gaan met mijn emoties. En ik besefte al helemaal niet dat ik al goed genoeg was, zonder er iets voor te hoeven doen.

Zo stel je grenzen.

Het is een hobbelige weg geweest. Door vallen en opstaan, pijn en verdriet te helen en vooruit te kijken, word ik steeds beter in het aangeven van mijn grenzen. Op een liefdevolle manier, voor mezelf en die ander. Zo klinken mijn grenzen (en misschien kun je er inspiratie uit putten ;)):

• ‘Nee’
• ‘Ik wil vandaag even alleen zijn’
• ‘Dankjewel voor je aanbod, leuk, ik blijf een uurtje’
• 'Ik vind het fijn als je me niet onderbreekt’
• 'Ik wil je graag laten weten wat je gedrag met me doet’
• 'Ik wil met je praten, mits je niet schreeuwt of scheldt'
• Dankjewel voor je interesse, lief, maar ik heb nu geen behoefte om over mijn familiesituatie te praten’
• 'Ik heb een time-out nodig’
• 'Ik wil nu niet over mijn werk praten’
• 'Ik ga onze afspraak vandaag niet redden’
• 'Dankjewel voor je uitnodiging! Ik plan niet te veel vooruit, ik laat je een week van tevoren weten of ik kom of niet’

Train jezelf in het stellen van grenzen.

Grenzen stellen kun je leren. Het gaat daarbij vooral om het afleren van oude gewoontes. Wanneer je net begint met grenzen aangeven zul je waarschijnlijk schuldgevoel, misschien schaamte en angst gaan voelen. Sterker nog, het kan je doodsbang maken. Zeker wanneer je o(n)bewust gewend bent geweest om over je grenzen heen te laten lopen.

Wanneer je deze emoties ervaart, is het goed om ze te omarmen. Ze mogen er zijn. Ik leerde heel veel over mijn patronen door het stellen van grenzen. Grenzen leren stellen is voor mij de sleutel geweest om oude pijn te helen en nu vanuit zelfvertrouwen te kunnen leven.

'Nee' is voldoende.

Je bent niemand uitleg verschuldigd. Je hoeft niet te vertellen 'waarom' of ' 'hoezo dan'. Een simpele ‘nee’ is echt genoeg. Echte verbinding ontstaat wanneer je jezelf ziet in verbinding met een ander of groep. Het begint met dat wat jij nodig hebt om gewoon te kunnen zijn.

Doe je mee? Ik nodig je uit om deze week te oefenen met het aangeven van je grenzen. Geef duidelijk aan wanneer iemand over je grens gaat en voel je vrij om je grenzen aan te geven wanneer dit nodig voelt. Misschien helpt mijn lijstje hierboven daarbij.

Hoe klinken jouw grenzen?

Dit artikel is geschreven door Tamara van der Heiden.

Je bent niemand uitleg verschuldigd. 'Nee' is voldoende.