Zo ga je om met snaaibuien nu je thuis zit door de corona-crisis.

Voor de coronacrisis was het nog niet zo'n probleem. Als je je gestrest voelde, dan at je dat vervelende gevoel gewoon weg. Of je nu thuis was of op je werk, je kon eten wanneer je maar wilde en wát je maar wilde. En ook al was je niet blij met die eetbuien, ze gaven je wel steun. Want, hoe je je ook voelde, je at die onrust gewoon weg. Dat daar schaamte en schuldgevoel voor in de plaats kwamen, nam je voor lief. Dat hoort er immers bij. Je accepteerde de vicieuze cirkel waar je in beland was.

Sinds een paar weken is de situatie anders. Nu werkt je man thuis, zijn je kinderen (vaak) thuis en zit je de hele dag opgesloten in huis. Heb je ook het gevoel dat ze de hele dag op je letten? “Mama, wat zit er in je mond?” “Waarom loop je alweer naar de koelkast, schat?” Misschien zeggen ze het niet tegen je, maar heb je wel het gevoel dat je in de gaten gehouden wordt. De behoefte om te gaan snaaien en snoepen wordt daardoor alleen mar groter. De onrust in je lijf neemt toe en je naaidrang wordt onbedwingbaar.

Maar ongemerkt snoepen is nog niet zo makkelijk als je constant op elkaars lip zit. Als het niet lukt om je onrust weg te eten word je chagrijnig en val je vaker tegen je kinderen uit dan je zou willen. Ongemerkt. Omdat het ‘snaaimonster’ in je, je zover in zijn greep heeft, dat je niet anders meer kunt dan kortaf reageren. Tenminste, zo voelt dat, omdat je geen andere uitweg ziet. Maar, die andere uitweg is er wel...!

Nee, ik bedoel niet naar de supermarkt rijden en chocola, chips en koekjes te kopen die je onderweg kunt opeten. Want, dan stil je weer je vervelende gevoelens met eten en blijf je in die vicieuze cirkel zitten. Dat kan ook anders.

Begin met erkennen van het feit dat je eten nodig hebt om je goed te voelen. Dat je eten nodig hebt om een probleem te omzeilen. Wat dat probleem ook is: boosheid, verdriet, onzekerheid, angst, of een ander negatief gevoel. Het is heel begrijpelijk dat je nu, in deze crisistijd, meer onrust ervaart. Meer onzekerheid. Dat je je bang voelt, stress hebt of je alleen voelt. Daardoor val je makkelijker terug in die vicieuze cirkel van eten om je onrust weg te nemen. Maar, als honger niet het probleem is, dan is eten niet de oplossing.

Dus. Erken dat je eten nodig hebt om je rustig te voelen. Laat dat gevoel er gewoon zijn, dat mag. Voel daarna waar je nu écht behoefte aan hebt. Pak een pen en een schrift en begin met schrijven, om erachter te komen wat je dwars zit en wat je wilt. Maak een wandeling om je hoofd leeg te maken. Bel een vriendin als je je alleen voelt. Doe iets, om jezelf van de koektrommel af te leiden en te voorkomen dat je weer in die valkuil stapt.

Het is niet makkelijk, maar het is absoluut haalbaar om geen eetbuien meer te hebben. Ook nu tijdens deze corona-crisis. Train jezelf en vraag om hulp als je dat nodig hebt.

Dit artikel is geschreven door Laura Nijman.